Απάντηση στα ψεύδη για το 30ωρο: Τι είπε ο υπουργός Παιδείας για τις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς
Δημοσιεύματα ιστοσελίδων επιχειρούν να δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις και αναστάτωση στην εκπαιδευτική κοινότητα, χρησιμοποιώντας αποσπασματικά δηλώσεις του Κώστα Γαβρόγλου, ώστε να παρουσιάσουν ως υποχώρηση στα αιτήματα των θεσμών και ως νέα υποχρέωση την εφαρμογή των 30 ωρών εργασίας στους εκπαιδευτικούς
Όπως αναφέρει το υπ. Παιδείας:
Με αφορμή δημοσιεύματα ιστοσελίδων που επιχειρούν να δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις και αναστάτωση στην εκπαιδευτική κοινότητα, χρησιμοποιώντας αποσπασματικά δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστα Γαβρόγλου, ώστε να παρουσιάσουν ως υποχώρηση στα αιτήματα των θεσμών και ως νέα υποχρέωση την εφαρμογή των 30 ωρών εργασίας στους εκπαιδευτικούς, το Υπουργείο παραθέτει αυτούσια τη συγκεκριμένη αναφορά από την ομιλία του κ. Γαβρόγλου στην Κέρκυρα:
«…Ένας από τους λόγους για τους οποίους ερχόμαστε εδώ είναι για να διευκρινίσουμε και εμείς, τις πολιτικές που ακολουθούμε και όχι αυτές που λένε ότι ακολουθούμε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Το λέω αυτό με πλήρη επίγνωση. Προφανώς υπάρχουν και λαμπρές εξαιρέσεις όχι όσων μας υποστηρίζουν αλλά εκείνων που προσπαθούν να είναι στοιχειωδώς αντικειμενικοί.
Έχουμε βγει από μία πολύ σκληρή διαπραγμάτευση και σε θέματα της εκπαίδευσης. Πολλοί έχουν την αυταπάτη ότι ήταν εύκολες αυτές οι διαπραγματεύσεις. Σας διαβεβαιώνω ότι ήταν δύσκολες και μπορώ να σας πω ότι ήταν δυσκολότερες από τις άλλες. Και το κλίμα που δημιουργήθηκε ότι ήταν δήθεν εύκολες οι διαπραγματεύσεις, δημιουργήθηκε ακριβώς για να υποτιμηθεί η αντίσταση της κυβέρνησης σε απίστευτες αυθαιρεσίες που ζητούσαν οι θεσμοί.
Λέω λοιπόν ότι αυτό που… ανακαλύψαμε -σε πολλά εισαγωγικά- την περασμένη εβδομάδα ήταν ότι οι θεσμοί απαιτούν από το Υπουργείο Παιδείας να αυξήσει τις ώρες διδασκαλίας των εκπαιδευτικών και να αυξήσει το αριθμό των μαθητών ανά τάξη και ότι εμείς ήμασταν δήθεν έτοιμοι να τα δώσουμε όλα. Όντως, υπήρξε αυτό το αίτημα. Δεν είναι τυχαίο ότι υπήρξαν δύο ρεπορτάζ σε δύο σκληρά αντιπολιτευόμενες εφημερίδες και τα οποία ήταν ακριβώς με τις ίδιες λέξεις το ένα ρεπορτάζ με το άλλο. Το τι έγινε ως αποτέλεσμα, όμως, είναι αυτό που έχει σημασία.
Το αποτέλεσμα είναι το εξής: Εμείς είπαμε ότι οι εκπαιδευτικοί μας, αυτή τη στιγμή, δεν μπορούν να εργαστούν παραπάνω, διότι, όταν μετράμε τις ώρες διδασκαλίας όπως γίνεται και σε όλη την Ευρώπη, δεν μετράμε το γεγονός ότι οι εκπαιδευτικοί μας πάνε τα παιδιά στο διάλειμμα, οι εκπαιδευτικοί μας στήνουν τα πειράματα, οι εκπαιδευτικοί μας κάνουν όλων των ειδών τις διοικητικές εργασίες. Στα ευρωπαϊκά σχολεία, με τα οποία θέλουν να μας συγκρίνουν και οι θεσμοί και ο ΟΟΣΑ, υπάρχουν οι διοικητικοί, υπάρχουν βοηθοί, υπάρχουν τεχνικοί εργαστηρίων κτλ. Εδώ ένας εκπαιδευτικός φορτώνεται όλα αυτά, συν το γεγονός ότι έχει μία ευθύνη απέναντι στα παιδιά, τα οποία ξέρουμε ότι στην περίοδο κρίσης και αυτά περνάνε μία κρίση ταυτότητας είτε λόγω οικογενειακών προβλημάτων είτε λόγω κοινωνικών προβλημάτων. Άρα ο εκπαιδευτικός κάνει και τον κοινωνικό λειτουργό, κάνει και τον ψυχολόγο. Και αυτά όλα είναι διακριτά επαγγέλματα στο εξωτερικό.
Όταν, λοιπόν, πάνε να μας συγκρίνουν, δεν μπορούν να συγκρίνουν μήλα με πορτοκάλια. Το έχουμε πει πενήντα φορές. Σε αυτό, λοιπόν, θα είμαστε ανυποχώρητοι, όχι επειδή οι εκπαιδευτικοί μας δουλεύουν λιγότερο αλλά επειδή οι εκπαιδευτικοί μας έχουν στην πλάτη τους μία ευθύνη την οποία δεν έχει κανένας εκπαιδευτικός στην Ευρώπη. Κι αυτό πρέπει να το σεβαστούμε. Και αυτό ήταν η γραμμή μας και είπαμε ότι δε θα υποχωρήσουμε απ’ αυτή τη γραμμή. Όπως, επίσης, και στο θέμα της αύξησης των μαθητών ανά τάξη, διότι αυτό έχει από πίσω του μία πονηριά. Έχει την πονηριά που λέει «λίγα παιδιά στο Καστελόριζο, κλείστε τα. Λίγα παιδιά στα χωριά της Φλώρινας, κλείστε τα!». Η Ελλάδα έχει μία γεωγραφία που είναι και μέρος της πολιτικής της ταυτότητας. Ως εκ τούτου, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να λαμβάνουμε υπόψη και τα θέματα της Γεωγραφίας όταν κάνουμε εκπαιδευτική πολιτική.
Αυτά ήταν, λοιπόν, δυο θέματα στα οποία δεν υποχωρήσαμε. Άρχισε μία συζήτηση για να καταλήξουμε στο εξής:
Πρώτον, στην υποχρέωση των εκπαιδευτικών να βρίσκονται στο σχολείο για 30 ώρες την εβδομάδα. Είναι αυτό που υπογράψαμε και για όσους ενδεχομένως δεν το ξέρετε, είναι αυτό που ισχύει από το 1985. Τελεία και παύλα.
Δεύτερον, είπαμε ότι θα νομοθετήσουμε κριτήρια συγχωνεύσεων. Και τα κριτήρια συγχωνεύσεων πρέπει να τα αποφασίσουμε όλοι. Δεν νοείται να έχουμε ένα σχολείο με τους ίδιους διαδρόμους και να συστεγάζονται δύο σχολεία αντί να στεγάζεται ένα. Δεν είναι λογικό. Επειδή υπάρχουν δύο Διευθυντές; Να γίνουν δύο Υποδιευθυντές. Αλλά δεν μπορούμε να εμπλακούμε και εμείς σε απίστευτες παθογένειες του παρελθόντος.
Τρίτον, στην επιλογή των Διευθυντικών στελεχών να εμπλέκονται και άτομα του ΑΣΕΠ. Δηλαδή, να μην είναι αποκλειστικά μέσω του ΑΣΕΠ, αλλά να εμπλέκεται και ο ΑΣΕΠ στην επιλογή. Το θεωρήσαμε πάρα πολύ λογικό. Έτσι και αλλιώς έχουμε και τη δική μας δέσμευση για την αυτο-αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και την αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης.
Αυτά συμφωνήσαμε. Τα είδατε πουθενά στις εφημερίδες και στις τηλεοράσεις, όταν την περασμένη εβδομάδα διέδιδαν αυτά που διέδιδαν; Είναι αυτή στοιχειώδης αντικειμενική ενημέρωση της κοινωνίας;».