Μεταπτυχιακά - «Χρυσωρυχείο» στην Ειδική Αγωγή
Με €5000 από πανεπιστήμιο της Λευκωσίας και φαστ τρακ διαδικασίες από το ΔΟΑΤΑΠ εξασφαλίζεται προτεραιότητα στον διορισμό στο δημόσιο
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 10/03/2017 15:06
«Είμαι πτυχιούχος Μαθηματικός του 2014. Με ένα μεταπτυχιακό στην Ειδική Αγωγή μπορώ να εργαστώ ως αναπληρώτρια;»
Κι όμως στο Νόμο 3699/2008 της Ειδικής Αγωγής, υπάρχει αυτή η παράλογη διάταξη. Να προηγούνται στις υπηρεσιακές μεταβολές και ως αναπληρωτές, οι εκπαιδευτικοί που έχουν μεταπτυχιακό στην Ειδική Αγωγή. Και κάπως έτσι άρχισαν όλα…
Ενα ιδιωτικό Πανεπιστήμιο κι ένας δημόσιος φορέας αρκούν για να δημιουργηθεί ένα συνηθισμένο ελληνικό σκάνδαλο; Εάν μάλιστα στο περιθώριο βρίσκονται χιλιάδες εκπαιδευτικοί σε απόγνωση καθώς λόγω μνημονίων δεν έχουν ελπίδα διορισμού ούτε στο μακρινό μέλλον;
Και η ελπίδα για τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς, αφού άργησε για χρόνια, ήρθε. Ηρθε από την Ειδική Αγωγή που είχε τεράστια κενά. Το μεταπτυχιακό στην Ειδική Αγωγή, εξαπλώνεται σαν επιδημία ανάμεσα σε δασκάλους και καθηγητές που προσλαμβάνονται ως αναπληρωτές, αφού πριμοδοτούνται λαμβάνοντας αυξημένη μοριοδότηση.
Ήταν τέτοια η ζήτηση, που κάποιοι αετονύχηδες στο χώρο της εκπαίδευσης, έστησαν αμέσως τη μηχανή. Πως; «Πουλώντας» μεταπτυχιακά. Το δέλεαρ ήταν σπουδές εξ αποστάσεως. Γρήγορα και εύκολα. Με ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσόν γύρω στις 5.000 ευρώ, οι ενδιαφερόμενοι αποκτούσαν το πολυπόθητο μεταπτυχιακό σε χρόνο ρεκόρ.
Τα «χρυσά» μεταπτυχιακά, προσέφερε ιδιωτικό πανεπιστήμιο της Λευκωσίας με διαδικασίες φαστ τρακ. Σπουδές διάρκειας δύο εξαμήνων, εξετάσεις και συναντήσεις στην Ελλάδα.
Όμως, όπως όλα τα πτυχία της αλλοδαπής έτσι και αυτά έπρεπε να αναγνωριστούν από τον αρμόδιο Οργανισμό. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης, τον ΔΟΑΤΑΠ.
O Οργανισμός αναγνώρισε τα τελευταία δύο χρόνια, 5.300 μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών. Όλους από το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας που είδε έλληνες φοιτητές να συνωστίζονται στα μητρώα του και τα ταμεία του να γεμίζουν.
Την ίδια στιγμή πτυχία από την Οξφόρδη όχι μόνο καθυστερούν για χρόνια να αναγνωριστούν αλλά αναγνωρίζονται ως πτυχία ΤΕΙ λόγω τριετούς φοίτησης εκτός εάν ο κάτοχος του πτυχίου είναι και κάτοχος μεταπτυχιακού. Στην περίπτωση αυτή δεν αναγνωρίζεται όμως ισοτιμία του μεταπτυχιακού διπλώματος. Για τέτοια στρέβλωση πρόκειται..
Δεν είναι πρώτη φορά που τέτοιου είδους σκιές καλύπτουν τον ΔΟΑΤΑΠ (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ). Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως δεν είναι τόσο το θέμα της ταχύτητας που προκαλεί ερωτηματικά, όσο η ουσία.
Πως δηλαδή ο ΔΟΑΤΑΠ αδιαφορώντας για το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, αυθαιρετεί - αν δεν παρανομεί - αναγνωρίζοντας μεταπτυχιακά προγράμματα για τα οποία δεν υπάρχει αντιστοίχιση ανάλογη στην Ελλάδα;
Ο νόμος και τα ερωτήματα
Σύμφωνα με το Νόμο 3328/2005 η «ισοτιμία και αντιστοιχία» τίτλων που έχουν αποκτηθεί με την διαδικασία της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης χορηγείται μόνον εφόσον υπάρχει αντίστοιχο πρόγραμμα σπουδών στο Ε. Α. Π και κατόπιν σύγκρισης του προγράμματος σπουδών της σχολής στην ημεδαπή με αυτό της σχολής στην αλλοδαπή.
1. Πόσο σύννομη είναι η αναγνώριση, τη στιγμή που το πρόγραμμα του Πανεπιστημίου της Λευκωσίας που οδηγεί σε μεταπτυχιακό είναι διάρκειας 2 εξαμήνων (δηλαδή ενός έτους) ενώ το αντίστοιχο πρόγραμμα του ΕΑΠ είναι διάρκειας 4 εξαμήνων (δηλαδή δύο χρόνια);
2. Πόσο σύννομη είναι η αναγνώριση, όταν οι εξετάσεις και οι συναντήσεις φοιτητών - καθηγητών γίνονται στην ημεδαπή κι όχι στην έδρα του πανεπιστημίου που παρέχει το πρόγραμμα;
3. Πόσο σύννομη είναι η αναγνώριση όταν το ίδρυμα που χορηγεί τους τίτλους σπουδών δεν έχει την επάρκεια σε προσωπικό και υποδομές για να υποστηρίξει ένα τόσο μεγάλο αριθμό φοιτητών;
4. Πόσο σύννομη είναι η αναγνώριση, όταν οι τίτλοι σπουδών δεν περιλαμβάνουν επιστημονικές εργασίες και πρακτική άσκηση;
Επιπλέον, το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου, προβλέπει ότι:
- Για τα εξ αποστάσεως προγράμματα αναλογούν το μέγιστο 30 φοιτητές ανά διδάσκοντα. Εχει το συγκεκριμένο ίδρυμα τόσους ακαδημαϊκούς;
- Η καλοκαιρινή φοίτηση δεν λαμβάνεται υπόψην. Επομένως τα δύο εξάμηνα σπουδών, σε τι πραγματικό χρόνο φοίτησης αντιστοιχούν;
Την 1η Ιουνίου 2016 και αφού η βιομηχανία των μεταπτυχιακών συνεχίζεται, το θέμα παραπέμπεται στο Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης. Την έρευνα αναλαμβάνουν οι κυρίες Αθανασία Γεωργίου και Χριστίνα Καφαντάρη οι οποίες καλούνται να ερευνήσουν όλες τις πτυχές της υπόθεσης που χειρίστηκε ο ΔΟΑΤΑΠ, να εντοπίσουν ποιοι «έτρεχαν» αυτή την διαδικασία και τι κρύβεται πίσω από τον υπερβάλλοντα ζήλο που επέδειξαν.
Η έρευνα πάντως δεν έχει ολοκληρωθεί και η νέα Διοίκηση που ανέλαβε στον ΔΟΑΤΑΠ από τον Νοέμβριο του 2016 καλείται να βγάλει «τα κάστανα από τη φωτιά». Μια φωτιά που όπως ομολόγησε με τον τρόπο του και ο υπουργός Παιδείας, εξακολουθεί να καίει.
«Εχουν παρθεί πρωτοβουλίες που προσωπικά με σοκάρουν»
Με αφορμή ερώτηση που κατέθεσε στην Βουλή ο βουλευτής κ. Χρήστος Μαντάς και συζητήθηκε την περασμένη Πέμπτη, ο κ. Γαβρόγλου παραδέχτηκε ότι το καθεστώς των εξ αποστάσεως μεταπτυχιακών, είναι εκτός ελέγχου και μπάζει από παντού. Από τη στιγμή, είπε, που ο ΔΟΑΤΑΠ με δικές του διαδικασίες έχει επικυρώσει αυτά τα πτυχία, υπάρχει αδικία από την ανισοτιμία που προκύπτει στην διεκδίκηση των θέσεων των αναπληρωτών Ειδικής Αγωγής.
Ο υπουργός, αφού ζήτησε να αναβληθεί η ερώτηση προκειμένου να διερευνήσει το θέμα, δεν έκρυψε την έκπληξή του λέγοντας πως «έχουμε βρει πράγματα που δεν είναι καλά». «Προκύπτουν θέματα εκτός ακαδημαϊκής ηθικής τάξης. Τι εννοώ; Στην καλύτερη περίπτωση πράγματα που δεν μελετήθηκαν τόσο πολύ, στη χειρότερη περίπτωση πράγματα που είναι παράνομα». Και πρόσθεσε: «Δεν υπάρχει νομικό καθεστώς, δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτα που να τα απαγορεύει κι έχουν παρθεί πρωτοβουλίες που εμένα προσωπικά με σοκάρουν». Ανακοίνωσε μάλιστα ότι θα έρθει στη Βουλή ένας νόμος που θα καθορίζει με μεγάλη αυστηρότητα τέτοιου είδους θέματα.
Για την ιστορία: Υπάρχουν δυο δημόσια Ιδρύματα, το Πανεπιστήμιο Πατρών και Πελοποννήσου που έχουν συνάψει με το Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας προγραμματικές συμβάσεις για εξ αποστάσεως προγράμματα μέχρι το 2024. Επιτρέπει η υφιστάμενη νομοθεσία τέτοιας μορφής συνεργασίες; Πέρα από τη νομιμότητα της σύμβασης μήπως έχει σημασία και η ουσία, δηλαδή το εκπαιδευτικό έργο που θα προκύψει από αυτή τη συνέργεια