Αξιώσεις που οδηγούν σε μείωση του κατώτατου και των κλαδικών μισθών αλλά και αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων προβάλουν οι δανειστές, όπως αποκαλύπτει σε έγγραφο των θεσμών που συνοδεύει την έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής.
Οι εκπρόσωποι των πιστωτών ζητούν:
— Αύξηση του επιτρεπόμενου ποσοστού των ομαδικών απολύσεων από 5% σε 10%. Με αυτή την πρακτική, ισχυρίζονται, μειώνονται οι κίνδυνοι μαζικής ανεργίας, όπως συνέβη στις επιχειρήσεις Ηλεκτρονική, Softex και Sprider.
— Κατάργηση των τριετιών και των προσαυξήσεων στον κατώτατο μισθό. Επισημαίνουν ότι ο κατώτατος μισθός πρέπει να παραμείνει στη δικαιοδοσία του κράτους και μάλιστα γυμνός από προσαυξήσεις λόγω εμπειρίας (ωριμάνσεις- τριετίες). Οι δανειστές επιθυμούν να επικρατήσει ευελιξία στους μισθούς των επιχειρήσεων (wage flexibility) προκειμένου να προσαρμόσουν το εργασιακό κόστος μέσω των τιμών και όχι μέσω των απολύσεων.
— Επικράτηση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών. Οι δανειστές, επιμένουν στον καθορισμό του κατώτατου μισθού από το κράτος από το 2017 και μετέπειτα. Ο κατώτατος μισθός , σημειώνουν, θα πρέπει να αναπροσαρμόζεται έτσι ώστε να συμβάλλει στην αύξηση της απασχόλησης και στην μείωση της ανεργίας, ενισχύοντας την αύξηση της ανταγωνιστικότητας
— Αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο. Υποστηρίζουν ότι δεν έχουν πραγματοποιηθεί αλλαγές στη δομή και την οργάνωση των συνδικάτων, στην εξασφάλιση της εκπροσώπησης όλων των εργαζομένων, καθώς και την εφαρμογή της «ανταπεργίας» («lockout»). Ζητούν τη δημιουργία μιας πλατφόρμας ηλεκτρονικής καταγραφής των μελών των συνδικάτων που όπως υποστηρίζουν θα μείωνε τη γραφειοκρατία και θα καταπολεμούσε πρακτικές εκμετάλλευσης.
Οι θέσεις που εκφράζονται στο κείμενο είναι δεδομένο ότι θα δυναμιτήσουν τη διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση. Ήδη έχουν διαπιστωθεί αγεφύρωτες διαφορές με την ελληνική πλευρά και μόλις χτες, ο υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος, σημείωσε ότι «οι δανειστές ζητούν αίμα, αλλά η κυβέρνηση δεν θα το δώσει»…
Πάντως το συγκεκριμένο κείμενο κατατέθηκε και στο Eurogroup με τους δανειστές να σημειώνουν ότι προκρίνουν «μοντέλο Δανίας» για την εργασιακή μεταρρύθμιση στην Ελλάδα.
Τα κύρια χαρακτηριστικά του Δανικού μοντέλου είναι το απορυθμισμένο θεσμικό πλαίσιο προστασίας της απασχόλησης, οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, η δια βίου μάθηση και ο κοινωνικός διάλογος.
Το μοντέλο προωθεί την ευελιξία γενικώς (συχνές προσλήψεις – απολύσεις, διευθέτηση χρόνου εργασίας, ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις), επιτρέπει την ευελιξία των μισθών με ταυτόχρονη παροχή κοινωνικών επιδομάτων. Η κινητικότητα της εργασίας – με δίχτυ ασφαλείας για τους ανέργους – είναι το κύριο συστατικό.
Το 25% των εργαζόμενων είναι νεοεισερχόμενοι, ενώ περίπου τα 2/3 προέρχονται από άλλη εργασία. Απαραίτητη προυπόθεση βέβαια για την αποτελεσματική λειτουργία του μοντέλου στη Δανία ήταν η ύπαρξη ισχυρού κοινωνικού κράτους και κονδύλια για τα επιδόματα τα οποία όμως στην Ελλάδα, οι δανειστές ζητούν επίσης να κοπούν!