Το πρόγραμμα της Ελληνικής Εταιρίας Προγεννητικής Αγωγής δεν είναι το μοναδικό τέτοιου χαρακτήρα που έχει εγκρίνει το ΙΕΠ. Υπάρχουν και άλλα, το ίδιο ή και περισσότερο συντηρητικά, που χαρακτηρίζονται από προγονοπληξία και υφέρποντα εθνικισμό.
Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε η Νίκη Κεραμέως επιδόθηκε σε μία προσπάθεια να πείσει ότι το φιάσκο με την έγκριση του ακραία συντηρητικού προγράμματος της Ελληνικής Εταιρίας Προγεννητικής Αγωγής από το ΙΕΠ αποτελούσε μεμονομένο γεγονός, ένα στιγμαίο λάθος που στο μέλλον δεν θα επαναληφθεί.
Μάλιστα, η Υπουργός Παιδείας προέβη σε καρατόμηση των εισηγητών του εν λόγω προγράμματος και ανακοίνωσε μία σειρά από αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο θα εγκρίνονται ή όχι από το Ινστιτούτο εκπαδευτικά προγράμματα έτσι ώστε να μην παρουσιαστούν πάλι φαινόμενα όπως αυτό της προηγούμενης εβδομάδας που εξέθεσαν ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση.
Ως προς την επικοινωνία, όλα καλώς καμωμένα. Ως προς την ουσία, η κα Κεραμέως κρύβει για μία ακόμη φορά την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι την τελευταία διετία στα mail των καθηγητών και των δασκάλων έχουν φτάσει δεκάδες τέτοιες προτάσεις εκπαιδευτικών προγραμμάτων που έχουν τον ίδιο ακραία συντηρητικό, αντιδραστικό θα μπορούσε να πει κανείς, χαρακτήρα και οι οποίες εκτείνονται σε πολλούς εκπαιδευτικούς τομείς και ενδιαφέροντα όπως είναι για παράδειγμα η γλώσσα, η ιστορία, η εν γένει υγεία και άλλα πολλά.
Ενημερωμένη πηγή έλεγε στο NEWS 24/7 ότι παρά το γεγονός ότι "έχουμε βαρεθεί να σβήνουμε από τα mail μας τέτοιου είδους προτάσεις, είναι αδύνατον να μην πέσει το μάτι μας σε κάποιες από αυτές. Και ιδιαίτερα μετά το σάλο με τη θεωρία του αγέννητου παιδιου πολλοί από μας πήγαμε πιο πίσω στα mail μας και ανακαλύψαμε προτάσεις σαφώς προβληματικές".
Κάποια από τα προγραμμάτα που προτείνονται στα σχολεία (κυρίως στα δημοτικά όπου οι μαθητές είναι πιο "εύπλαστοι") έχουν να κάνουν με την ιστορία και ιδιαίτερα με τη σχέση με τον αρχαίο κόσμο. Χαρακτηρίζονται, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, από αρχαιολαγνεία, προγονοπληξία, υφέρποντα εθνικισμό και από την περιγραφή του ελληνικού ως περιούσιου λαού. Με λίγα λόγια έχουμε να κάνουμε μ' εναν κίβδηλο ελληνοκεντρισμό που γυρίζει την ελληνική εκπαίδευση 70 χρόνια πίσω.
Προσώρας είναι άγνωστο αν και πόσα σχολεία (ή μεμονωμένες τάξεις) έχουν υιοθετήσει τα προγράμματα αυτά στο εβδομαδιαίο πρόγραμμά τους. Πάντως, είναι ελεύθερα να το πράξουν και η ευθύνη της επιλογής πέφτει κάθε φορά στον εκάστοτε εκπαιδευτικό χωρίς να υπάρχει κάποια κεντρική οδηγία.
Ειδικά, στο πεδίο και τη λογική του εργαστηρίου δεξιοτήτων το οποίο εισήχθη στην ελληνική εκπαίδευση με το τελευταίο νομοθέτημα της Νίκης Κεραμέως, είναι πιθανό πολλά από αυτά τα προγράμματα να βρουν λόγο ύπαρξης σε εκπαιδευτικούς που είτε απλώς θέλουν να γεμίσουν ώρες, είτε συμφωνούν με τη λογική των εν λόγω προγραμμάτων. Δεν λείπουν, άλλωστε, από τα ελληνικά σχολεία οι συντηρητικοί ακόμα και οι εθνικιστές εκπαιδευτικοί.
Τα προγράμματα αυτά βέβαια στοχεύουν και σε "πελάτες". Διαφημίζονται, μέσω των σχολείων, στη σχολική αίθουσα και οι εμπνευστές τους προσδοκούν κέρδος μέσα από την αγορά των υπηρεσιών τους, τόσο από τα παιδιά όσο και από τους γονείς τους. Ενα τέτοιο παράδειγμα παρουσίασε σε άρθρο του ο Δημήτρης Πολυχρονιάδης, δάσκαλος και πρόεδρος Δ. Σ. του Συλλόγου Εκπ/κών Π. Ε. Αμαρουσίου.
Εν προκειμένω, έχουμε να κάνουμε με το πρόγραμμα της "Πυθαγόρειου Αυτογνωσίας", πρόγραμμα αγωγής και προαγωγής της υγείας που πήρε έγκριση από το ΙΕΠ και το Υπουργείο Παιδείας στις 14 Οκτωβρίου του 2021. Αναζητώντας περισσότερες πληροφορίες γι' αυτό στο διαδίκτυο, ο καθένας μπορεί να μάθει ότι "το συνολικό καινοτόμο ολιστικό μη φαρμακευτικό πρόγραμμα «Πυθαγόρειος Αυτογνωσία για Διαχείριση του Στρες, Βελτίωση Μνήμης και Ευεξίας» κοστίζει 2.500 Ευρώ. Αυτή την περίοδο ωστόσο είναι κατά 55% μειωμένο, με κόστος 1200 Ευρώ".
Στην γενικότερη φιλοσοφία του δε, περιλαμβάνεται και η βαθμολόγηση των αρετών του κάθε συμμετέχοντα από τους υπόλοιπους. Οπως χαρακτηριστικά περιγράφεται "η αξιολόγηση των 12 αρετών ατομικά για κάθε μαθητή γίνεται και ενώπιον της τάξης του. Σηκώνεται ο κάθε μαθητής και βαθμολογεί τον εαυτό του για κάθε αρετή. Στη συνέχεια καθήκον των υπολοίπων στην τάξη, είναι να τον βοηθήσουν με έμμεσο τρόπο, αν κρίνουν ότι υπάρχει κάποια διάσταση σε αυτό που λέει και σε αυτό που έχουν παρατηρήσει, να σχηματίσει σωστή κρίση σε σχέση με την αξιολόγηση που ο ίδιος έκανε".
Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι γίνεται μία συνεπής και μελετημένη προσπάθεια εισαγωγής στην ελληνική εκπαίδευση ενός "αγοραίου" πνεύματος το οποίο θα συνδυάζεται την ίδια ώρα με την προσφορά γνώσης και "κατάρτισης" με το κομμάτι σε μία καθαρά αντιεκπαιδευτική κατεύθυνση. Παράλληλα όλα αυτά σερβίρονται με υπερτονισμένα κάποια συγκεκριμένα ιδεολογικά χαρακτηριστικά, ιδιαίτερα συντηρητικών αποχρώσεων. Λαμβάνει χώρα, κοντολογίς, ένα είδος συντονισμένης ιδεολογικής επίθεσης.
"Η γνώση φαντάζει πλέον ως κονσέρβα, ως κάτι έτοιμο να καταναλωθεί άμεσα και γρήγορα από τους μαθητές και τους γονείς τους" μας λέει εκπαιδευτική πηγή. "Πρόκειται για μία νεοσυντηρητική επέλαση στη δημόσια εκπαίδευση που δεν πρέπει να επιτρέψουμε να περάσει. Μας περιμένουν, όπως όλα δείχνουν, πολύ μεγάλες εκπαιδευτικές μάχες στο μέλλον, σαν αυτές που δόθηκαν στη χώρα πριν πολλά χρόνια. Είναι όμως απαραίτητο να δοθούν".